مسئولیت و سکوت در هنر معاصر: تأملی بر عروسک‌های آرمان فرناندز با تکیه‌بر فلسفه لویناس (مطالعه موردی چهار اثر از آرمان فرناندز)
کلمات کلیدی:
آرمان فرناندز، اخلاق، پاسداری، عروسک، چهره، دیگری، لویناسچکیده
این مقاله به تحلیل آثار آرمان فرناندز، با تمرکز بر مجموعه عروسک‌های او، از منظر فلسفه اخلاقی امانوئل لویناس می‌پردازد. با نگاهی به مفهوم «پاسداری از دیگری» در اندیشه لویناس، تلاش می‌شود تا نسبت میان چهره عروسک‌ها و حضور اخلاقی «دیگری» در آثار فرناندز مورد واکاوی قرار گیرد. در تفسیر خواهش‌های لویناسی، از چهره دیگری به‌عنوان فراخوانی برای مسئولیت یاد می‌شود، امری که در مواجهه تماشاگر با سکوت، ایستایی و نگاه پرسش‌گر عروسک‌های فرناندز تبلور می‌یابد. مقاله حاضر با بهره‌گیری از روش تحلیل پدیدارشناسی و مفاهیم فلسفه اخلاق، نشان می‌دهد که چگونه عروسک‌های فرناندز از ساحت ابژه صرف فراتر رفته و به جایگاه چهره‌هایی از دیگری ارتقا می‌یابند، چهره‌هایی که نه قابل تملک‌اند و نه قابل چشم‌پوشی. در این میان، سکوت و شکنندگی در فرم و بافت عروسک‌ها، مخاطب را به مسئولیتی فرامی‌خواند که ریشه در نگاه لویناسی به رابطه من و دیگری دارد.
دانلودها
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 مرضیه محمودی (نویسنده); نفیسه نمدیان پور; هما نوزاد (نویسنده)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
